Eg løftar det eine augebrynet litt opp på panna, eg prøver å sjå konsentrert ut, stirar ned i boka og er liksom opptatt med å lese, men Eilert tar ikkje signalet denne gongen heller, eg hører korleis han kremtar og renskar halsen, korleis han førebur seg på å seie noko igjen, han er av den typen som rett og slett ikkje kan fatte at nokon kan velje å lese framfor å snakke, og han trur nok at han gjer meg ei teneste kvar bidige gong han forstyrrar meg, han trur eg les fordi eg kjeder meg og ikkje har noko anna å gjere, og så skal han liksom redde meg ved å vere sosial [...]
-Fra Carl Frode Tillers Innsirkling
1 kommentar:
Kanskje verdens fineste kombinasjon. og det er klart du liker cb, ser du er fra ktown. fint! Likte bloggen din, jeg enser en liten forfatterdrøm over det hele. Så fint!!
Legg inn en kommentar